Carloforte
Een hele nacht wind wind wind en dan opstaan met wolken aan de hemel. Dat is ons signaal om vooral niet aan water te gaan liggen.
Dan maar de boot op naar Carloforte ofte Isola di San Pietro. Dat moesten we nog zeker gezien hebben volgens de local natives en ze hadden gelijk. Top, mooi en het was er de ideale dag voor. Gelukkig hadden we de auto mee om wat te avonturieren want anders was het wel een heel klein dorpje geweest.
Dankzij de ruwe zee en prachtige rotsen konden we ook allemaal nog eens op de foto. ☺️ 💨 🌊 ☀️ 💦
Medusa
Even wat lof voor alle technologie waarmee ik hier vanuit Sardinië dingen online kan gooien:
- iPhone, foto-trekking-internet-device
- blot.im, een super-de-lux blogging platform mét Git interface
- Working Copy, een iOS app om met Git te werken.
- Halide
- Linky
Maar dus, het nieuws van de dag: ons Mila en ik zijn tegen een kwal gelopen. Steken, bijten of wat dat beest ook doet, het was NIET plezant.
Update: Ovan wist me te vertellen dat ik nog wat vergeten was, en hij had gelijk!
Zondag
Vandaag hebben we die fantastische stranden mogen ervaren op een zondag. Wtf.
We hebben heel Sant’Antioco rondgereden (letterlijk) en gestopt bij zes verschillende strandjes. Het ene al wat groter dan het andere maar overal een massa volk. Allemaal op elkaars schoot onder een dak van kleurrijke parasols.
Wat op zich dan weer heel mooi was.
Cala Lunga
Vergeet wat ik gezegd heb over dat zee-zwembad-gebeuren: vandaag was beter. We hebben er zelfs maar 5 minuten voor moeten rijden.
Niet meer kunnen staan en toch nog vissen net boven de bodem zien zwemmen, zonder golven, dat was Cala Lunga. We zouden gewoon even gaan kijken maar zijn uiteindelijk de hele dag blijven plakken.
Man man man, ik ben hier graag.
Cagliari
We stonden vanmorgen op en die mooie blauwe hemel was vervangen door goedkope grijze wolken. Dat is dé moment om een stad te bezoeken. Minder warm en al. Op ’t strand liggen onder de wolken dat is het niet.
Ons Mila heeft zich een paar weken geleden kapot gesprongen (ja, letterlijk) en zonder rolstoel zou onze bewegingsvrijheid zich beperken van de stacaravan tot aan het zwembad. Blijkt ook dat als toerist aan rolstoel geraken niet gemakkelijk is.
Gelukkig hebben die fantastische mensen van de camping voor een elektrische “rolstoel” gezorgd en nog gelukkiger is het door de fijne mensen van Sant’Antioco 2 Go helemaal gratis! De max!
Zo gezegd zo gedaan. Anderhalf uur rijden later stonden we te puffen in Cagliari waar het toch nog rond de 40°C was. Zotjes.
Arwen heeft voor mooie foto’s gezorgd en zijn we zelf wat vergeten zie ik nu.
Het beste moet je houden als laatste: Wilde flamingo’s in ’t wild!
