Cagliari
We stonden vanmorgen op en die mooie blauwe hemel was vervangen door goedkope grijze wolken. Dat is dé moment om een stad te bezoeken. Minder warm en al. Op ’t strand liggen onder de wolken dat is het niet.
Ons Mila heeft zich een paar weken geleden kapot gesprongen (ja, letterlijk) en zonder rolstoel zou onze bewegingsvrijheid zich beperken van de stacaravan tot aan het zwembad. Blijkt ook dat als toerist aan rolstoel geraken niet gemakkelijk is.
Gelukkig hebben die fantastische mensen van de camping voor een elektrische “rolstoel” gezorgd en nog gelukkiger is het door de fijne mensen van Sant’Antioco 2 Go helemaal gratis! De max!
Zo gezegd zo gedaan. Anderhalf uur rijden later stonden we te puffen in Cagliari waar het toch nog rond de 40°C was. Zotjes.
Arwen heeft voor mooie foto’s gezorgd en zijn we zelf wat vergeten zie ik nu.
Het beste moet je houden als laatste: Wilde flamingo’s in ’t wild!
