L1 Trail van Mottarone naar Stresa

“Er is daar een kabelbaan en wij hebben die toen naar boven genomen en zijn vervolgens naar beneden gewandeld.”

Dat wist mijn schoonmoeder ons te vertellen. Een top-tip! Gelukkig hebben we tegenwoordig zoiets als dat internet en zijn we vandaag gaan avonturieren op basis van:

Omhoog, dat ging volledig volgens plan als we vergeten te zeggen dat we anderhalf uur hebben moeten aanschuiven om in de lift te geraken. Eens we vertrokken waren hebben we nergens nog moeten wachten.

Boven aangekomen moesten we, na onze picnic met een zicht, nog even de start van die L1 weten te vinden.
Een snelle vraag in het café aan de top leverde ons een wat?-jullie-willen-naar-beneden-stresa-wandelen-wtf?!-mama! blik op van het vriendelijke meisje achter de bar waarna ze er snel een oudere dame bij riep.

4 uur, zei ze. De wandeling naar beneden duurt 4 uur. Wij hadden 2 uur geschat, 10 km doen wij normaal op twee uur. LOL.

De eerste drie/vier km waren hel, waar waren we aan begonnen! Een smal padje, redelijk stijl naar beneden, op enkel en alleen maar losse grote stenen. Elke stap was uitkijken en bijna balanceren. 100 meter lukt dat, maar na een tijdje is dat best intensief en vermoeiend.

De daarop volgende kilometers waren veel aangenamer en mooier. Nog steeds soms heel steil, maar gewoon bos en asfalt en bos en deftige padjes en … 👍🏻

We hadden op zo’n 800 meter hoogte opnieuw de lift kunnen nemen (het is in twee delen) maar we hebben dat niet gedaan. Daar zijn we met z’n allen best trots op.

Het was een fantastische uitstap, of we morgen nog naar ’t meer aan de camping kunnen stappen dat zijn … zorgen voor morgen!

August 18, 2020 lago maggiore italë stresa mottarone wandelen

Dat hele vakantie-gebeuren heeft toch een nieuwe dimensie gekregen door die pandemie.
Onze reis lag vast sinds januari. Eerst waren we ervan overtuigd dat we onmogelijk zouden kunnen gaan (maart/april). Een beetje later waren we bang dat we zouden kunnen gaan, ‘willen we nog wel’ (juni). Begin juli zaten we dan in een rechte lijn naar maken dat we hier weg zijn, die rust kunnen we ZEKER gebruiken.

Pas op, die laatste week voor vertrek was er eentje van: we gaan toch uit Antwerpen mogen vertrekken EN we gaan Italië toch binnen mogen?

Ondertussen zijn we hier een dikke week en het is de max. Een piepkleine camping die nog niet eens volzet is. Recht aan het meer met fantastische vergezichten en belachelijk veel zon, boeken, familie en rust. Alle maatregelen rond corona worden hier tot in de puntjes opgevolgd en nee, we hoeven hier écht niet weg.

Bijgevolg zijn de uitstapjes ook heel voorzichtig. Vandaag hebben we de tweede erop zitten. Zo’n nachtje gietende regen jaagt een mens al eens uit zijn kot.

Donderdag zijn we hier op 10 minuten rijden een kasteel, Rocca di Angera gaan bezoeken. Naast gewoon het kasteel met zijn prachtige tuinen hebben ze daar ook een speelgoedmuseum in verstopt. 👌🏼

Vandaag zijn we naar Stresa gereden. Met het gedacht om wat te gaan shoppen, wat er eigenlijk niet echt te doen was. We zijn dan maar op een boot gesprongen om o.a. Isola Bella te gaan bezoeken. Prachtig, gewoon p r a c h t i g.