Dat hele vakantie-gebeuren heeft toch een nieuwe dimensie gekregen door die pandemie.
Onze reis lag vast sinds januari. Eerst waren we ervan overtuigd dat we onmogelijk zouden kunnen gaan (maart/april). Een beetje later waren we bang dat we zouden kunnen gaan, ‘willen we nog wel’ (juni). Begin juli zaten we dan in een rechte lijn naar maken dat we hier weg zijn, die rust kunnen we ZEKER gebruiken.
Pas op, die laatste week voor vertrek was er eentje van: we gaan toch uit Antwerpen mogen vertrekken EN we gaan Italië toch binnen mogen?
Ondertussen zijn we hier een dikke week en het is de max. Een piepkleine camping die nog niet eens volzet is. Recht aan het meer met fantastische vergezichten en belachelijk veel zon, boeken, familie en rust. Alle maatregelen rond corona worden hier tot in de puntjes opgevolgd en nee, we hoeven hier écht niet weg.
Bijgevolg zijn de uitstapjes ook heel voorzichtig. Vandaag hebben we de tweede erop zitten. Zo’n nachtje gietende regen jaagt een mens al eens uit zijn kot.
Donderdag zijn we hier op 10 minuten rijden een kasteel, Rocca di Angera gaan bezoeken. Naast gewoon het kasteel met zijn prachtige tuinen hebben ze daar ook een speelgoedmuseum in verstopt. 👌🏼
Vandaag zijn we naar Stresa gereden. Met het gedacht om wat te gaan shoppen, wat er eigenlijk niet echt te doen was. We zijn dan maar op een boot gesprongen om o.a. Isola Bella te gaan bezoeken. Prachtig, gewoon p r a c h t i g.
Fijne dag, dat was.