Kleine meisjes worden groot en dat zie je aan de kleur van hun kamer. Dat was bij ons Mila ook zo.
In den beginne kan er geen roze genoeg zijn, maar dan, plots, is het genoeg.
Ons Nienke had haar kamer graag mee geschilderd. Door examens, het einde van het schooljaar, wat verjaardagen en nu dat Scoutskamp was dat moeilijker plannen dan eerst gedacht. Uiteindelijk is het nu ook wel gemakkelijk: een lege kamer gaat eens zo snel nu ze op kamp is.
Gelukkig was die nieuwe kleur al gekozen. Een groene accentmuur en de rest witter dan wit.
Morgen de laatste loodjes verfjes!