Pilanesberg
Zo gezegd, zo gedaan. Vandaag stond Pilanesberg op ’t programma. Vanmorgen om 6:15u waren we onderweg, een rit van 2u naar ’t park. Deze keer in het gezelschap van 3 Amerikanen én een gids natuurlijk.
Buiten het feit dat we beesten gingen kijken had ik eigenlijk niet echt een idee hoe of wat te verwachten.
Gelukkig was het een hele andere ervaring dan een bezoekje aan de Zoo in Antwerpen (wat ook heel plezant is!).
Bij ons zitten de dieren klaar, iets in de stijl van ”Hey, hier ben ik! Kijk dan!”. Vandaag was het zoeken, traag rijden, zoeken, genieten, herhaal.
Eens je een dier gevonden hebt is het fantastisch, zo vrij, zo écht als ze zijn. We hebben naast een hele hoop andere dieren 3 van de The Big Five gezien: neushoorns, leeuwen en olifanten. Dat is daar in het park naar ’t schijnt een goed gemiddelde.
Je bent de hele tijd redelijk ver van die dieren verwijderd en ik ben wel een aantal keer jaloers geweest op die mega-telelenzen van anderen. Sommige zijn bijna een meter lang. Daar was ik dan, met mijn iPhone 7 Plus. Wat uiteindelijk toch nog wel wat ferme foto’s heeft opgeleverd, al zeg ik het zelf. Als je wat begint in te zoomen op het resultaat, zie je plots een dier! 😉
Het is de ervaring die telt mijn gedacht.
Wederom, een reeks foto’s, en een paar minifilmpjes, recht van het toestel: https://flic.kr/s/aHsm5h6nFb
Die voorbijlopende olifanten, dat was ook de moeite: https://flic.kr/p/YxKFSh
Morgen weer werkendag!