Opnieuw
Koortsstuipen, we hebben dat ondertussen al wel een paar keer meegemaakt maar wennen, nee toch niet. Arwen en Mila zouden er uitgegroeid moeten zijn en we hadden gehoopt dat ons Nienke ervan gespaard zou blijven.
Bad luck.
Vorige nacht was het zover. Het was 01u. Details zijn niet nodig, maar ik kan u vertellen dat we beiden content zijn dat het niet onze eerste keer was. Pff. Het was voorbij tegen dat de ambulance hier was (gelukkig maar). Een beetje later in het ziekenhuis was het nog wat beter. Toen ik vanmorgen met de spullen voor mijn Sien en een cadeautje voor ons Nienke aankwam kon ze al terug lachen. Oef.
Het grellige aan koortsstuipen is dat eender wat een trigger kan zijn. Een beetje koorts en hopla, dat kans op koortsstuipen is daar. Nu is/was het een virale infectie. Uitzieken dus.
Arm schaap, hout vasthouden dat het bij deze ene keer blijft.
Wat was dat nu weer van die grote vakantie en die start?