Loopje
none
Een paar weken geleden begon het wat in mijn hoofd te spelen: ik wil eens naar kantoor lopen. Inderdaad, niet fietsen, lopen.
Koen zou Koen niet zijn als daar geen kantje aan was, natuurlijk had ik geen tijd en goesting om dat mooi voor te bereiden, als in: laat uw computer op kantoor, zorg dat er propere kledij ligt en dat je zodoende niets hoeft mee te sleuren.
Dat allemaal, niet dus. Ik ben hier vanmorgen thuis vertrokken met mijn rugzak op mijn rug. In die rugzak zaten:
Macbook Air
iPad
Atreus (keyboard)
Extra loopkledij voor ’s avonds
Kledij voor overdag
Schoenen
Alle rommel om te douchen
1000 kabeltjes voor alles hierboven.
In het totaal zo’n 7,4 kg wist de weegschaal me te vertellen vanavond.
500 meter na vertrek had ik al spijt, maar ja, ik zou naar kantoor lopen.
Vanavond had ik de bus naar huis kunnen nemen, maar dat doet Koen dan ook weer niet. Ik heb het wel geweten. Voor echt. Die extra waggelende kilo’s zijn niet te onderschatten.
Conclusie
Ik heb het gedaan. Hoe onnozel het ook was. YEAH!
Ik ga dat op die manier niet meer doen. Dat was onnozel. Volgende keer ligt alles klaar en neem ik niets mee op mijn rug.