Cadeautje
Vorige week donderdag zat ik rustig te werken toen er plots, gelijk zéér plots, een waas voor mijn ogen hing. Na wat knipperen met links en rechts bleek het mijn linkeroog te zijn dat een beetje de geest had gegeven.
Een half uur later was het voor geen meter beter en heb ik informatief naar de dokter gebeld.
Blijkt dat zoiets best helemaal niet goed is en wat volgde was een rollercoaster doorheen onze medische zorg. Waar ik heel dankbaar voor ben.
FFWD
- huisdokter
- spoed oogarts
- 2de oogarts
- 3de oogarts
- accuut vasculair probleem
- niet meer naar huis mogen
- 2 a 3 dagen ziekenhuis, in de stroke unit aan de monitor
- vrijdag
- CT, EEG, MRI, zenuwtoestanden, echo halsslagaders
Zaterdag hadden ze nog geen oorzaak gevonden en ook de monitor zag er perfect uit. Ik mocht rond de middag naar huis vertrekken.
Vanmiddag stond er nog een echo van mijn hart op het programma. Dat was toch wel de meest onaangename ervaring van al wat ik de voorbije dagen heb meegemaakt. Met een echo-ding LANGS MIJN KEEL richting mijn hart. Ik heb al leukere dingen meegemaakt in een kerstverlof.
Conclusie: niets te vinden, ik zie er langs binnen even goed uit als langs buiten. 🤪
Mijn oog: hetzelfde als donderdagvoormiddag, hopelijk brengt de toekomst beter nieuws. 🤞🏻
Wat nu? Levenslang pillen pakken.
Morgenavond mijn booster en daarna begin ik weer te lopen. HARDlopen. Op naar een fantastisch 2022.