Ik zal beginnen met: ik weet er niets van, ik heb alleen een paar bedenkingen.
Stel je voor, we leven in een wereld waar we contacten met onze medemens zo veel als mogelijk moeten vermijden. We dragen mondmaskers en wassen minstens 10 keer per dag onze handen. Wanneer we onze handen niet aan het wassen zijn, gebruiken we antibacteriële handgels. Één van de hulpmiddelen om het winkelen zo wat gemakkelijker en veiliger te maken is contactloos betalen, op die manier moeten we geen onnodige zaken aanraken. Dat kon eerder tot €25 maar nu tot €50.
De eerste 6 maanden verlopen perfect. Mensen beginnen het snappen en het is duidelijk dat de contactloze micro-betalingen in de lift zitten.
Maar dan gebeurt er iets vreemd in ’t dorp: één hoogst-essentiële winkel laat geen contactloze betaling meer toe onder de €15. Een andere laat geen contactloze betalingen toe via telefoon of wearable. Beide om één en dezelfde reden: het is te duur.
Laat dat even bezinken: het is voor een winkelier te duur om zijn klanten veilig te laten betalen. Of een winkelier vindt het te duur om zijn klanten veilig te laten betalen.
Mijn gedacht, hoe je het ook draait of keert: dat is van de pot gerukt.