36
none
Ondertussen is het al bijna een week geleden maar het moet maar zo’n goed weer niet zijn, het moet maar geen fijne-kindjes-zijn-thuis-vakantie zijn, kortom dat leven hier moet maar niet zo SUPER zijn.
Maar dus, ik ben vorige week 36 geworden. Hier bij ons gaat jarig zijn gepaard met een ontbijt op bed. Een aanrader!
‘Ik probeer van mijn nacht af te geraken op je verjaardag als jij een dagje vrij neemt.’ — Mijn Sien.
We zijn met z’n allen naar zee gereden. Nee, niet naar de Hollandse kust zoals gewoonlijk, maar naar die van ons. Oostende, dat was het plan.
Het was een zalig dag. Rust, écht genieten van mijn Sien, Arwen, Mila en Nienke, van zon, zee en strand. Ik heb zelfs in de zee gezwommen. Zwemmen in zee, aan onze Belgische kust, ik durf bijna niet zeggen hoe lang dat dat geleden zou zijn. Toegegeven, ik weet het ook niet, maar … LANG.
Aan alle mooie liedjes komt een eind, in ons geval was dat mosselen eten met zicht op zee. Dat belooft trouwens nog een duur affaire te worden, we eten dat alle 5 graag. De sympathieke mevrouw van het restaurant had voor ons kindjes voor halve porties gezorgd en alles alles alles was op. We hadden bijna een paar vingers mee. 😉
