20!
Op 21 september 1996 had ik een afspraakje met een mooi en lief meisje. We zijn die avond een film gaan kijken in de Kinepolis, toen dat nog Metropolis was. From Dusk Till Dawn leek me wel een goed idee. Een veilig idee, dacht mijn 18-jarige ik, want ik had ’m al gezien.
“Iedereen moet dat toch een goeie film vinden.”
De film was geen succes, het gezelschap gelukkig wel. Dat gezelschap werd alleen nog maar beter bevonden bij een pintje in één of ander bruin café ergens rond de kathedraal. Spijtig genoeg ben ik de naam vergeten van dat donker kot, waarschijnlijk bestaat het zelfs niet meer.
De avond werd op een fantastische manier afgesloten: de beste kus ooit, in het midden van de Rooseveltplaats.
Nu, vandaag, mag ik dat mooi lief meisje al 20 jaar mijn liefste noemen, al 13 jaar mijn vrouw en al 12 jaar de beste mama dat ik voor mijn kinderen zou kunnen wensen.
Sien, ik zie je graag. 😍